Główna przyczyna ostudy to ekspozycja na światło, pod którego wpływem powstają plamy na skórze. Do innych czynników należą:
Ostudę charakteryzuje pojawienie się brązowych plam, które z normalnym kolorem naskórka tworzą przebarwienia. Miejsce jej występowania to skóra, w szczególności okolice twarzy. Są to na ogół czoło, policzki, warga górna oraz skronie.
W sytuacji, gdy podejrzewa się ostudę, należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. W pierwszej kolejności specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem na temat przyjmowanych leków, stylu życia, chorób, stanu fizycznego i stosowanych zabiegów kosmetycznych. Następnie rozpoznaje ostudę za pomocą kilku prostych i bezbolesnych badań. Jedno z nich to wykorzystanie lampy Wooda, która służy do określenia stopnia głębokości przebarwień.
Podstawowa profilaktyka ostudy obejmuje stosowanie kremów do twarzy z filtrami UVA i UVB — może to być sztyft lub filtr przeciwsłoneczny marki Mustela. Leczenie uwzględnia także preparaty odbarwiające i złuszczające, które zawierają kwasy: azelainowy, glikolowy, trójchlorooctowy i hydrochinon, to forma nieinwazyjna. Najskuteczniejsze jednak są zabiegi laserowe.
Ostuda nie należy do groźnych dla zdrowia dolegliwości skórnych. Jednak jej odróżnienie od innych przebarwień jest istotne. Pojawiające się plamy na skórze, niebędące melasmą, mogą być pierwszym objawem złej kondycji organizmu. Uogólnione przebarwienia naskórka wynikają z wielu chorób. Mogą to być np. niedobory witamin, nadczynność kory nadnerczy i tarczycy, zaburzenia metaboliczne.
Ostuda to schorzenie skóry, które częściej występuje u płci żeńskiej niż męskiej — tylko 10% mężczyzn ją zauważa. Melasma dotyczy zwłaszcza kobiet w wieku rozrodczym. Najbardziej podatne na nią są osoby o ciemnej karnacji, które ukończyły 30-sty rok życia. Częstotliwość jej występowania spada wraz z wiekiem, u ludzi po 50 roku życia jest rzadko diagnozowana.
